Willem Frederik Hermans

Willem Frederik Hermans


Willem Frederik Hermans was een Nerderlandse fysisch geograaf, die vooral bekend is geworden als schrijver. Hij is geboren in Amsterdam op 1 september 1921 en is overleden op 27 april 1995 in Utrecht. Hij wordt samen met Gerard Have en Harry Mulisch gerekend tot De Grote Drie, de drie belangrijkste naoorlogse Nederlandse Auteurs.

Willem Frederik Hermans is geboren in het Diaconessenhuis aan de Overtoom in Amsterdam. Hij groeide op in een Amsterdamsonderwijzersgezin. Zijn oudere zus Corry werd hem altijd tot voorbeeld gesteld, vooral door zijn vader, maar Hermans bleef in haar schaduw staan. Zijn vader zei hem dat hij niets kon, dat hij meer op zijn zus zou moeten lijken. Daarom haatte hij haar. Zijn zus zou echter slechts 21 jaar oud worden. Toen de Duitsers in mei 1940 Nederland binnenvielen, pleegden zij en haar neef Piet Blind, met wie ze een geheime relatie had, zelfmoord. Hermans was toen achttien en op dat moment eindigde zijn jeugd. Ook in andere opzichten veranderde zijn leven.
Er was nog meer dan alleen de dood van z'n zus: de Tweede Wereldoorlog, door de dood van zijn zus en en de oorlog versterkte zijn visie op de wereld, de wereld was chaotisch.

Willem Frederik Hermans werkte na de Tweede Wereldoorlog mee aan verschillende literaire tijdschriften, onder meer aan Criterium en Podium. Hierin werden delen van zijn eerste romans gepubliceerd. Al tijdens de oorlog had hij de drang om te gaan schrijven.
Hij trouwde op 4 juli 1950 met Emmy Meurs, een Surinaamse, met wie hij in 1955 een zoon kreeg (Ruprecht). In 1952 werd hij vervolgd wegens een passage in Ik heb altijd gelijk, die beledigend zou zijn voor het rooms-katholieke volksdeel. Er volgde echter vrijspraak, omdat het om een uitspraak van een romanpersonage ging en niet van Hermans zelf.

In 1953 werd hij benoemd aan de Rijksuniversiteit Groningen, aanvankelijk als assistent en later als lector in de fysische geografie. In 1957 werd Hermans door de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945 gelauwerd met de Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet. Hermans weigerde deze prijs aan te nemen.